Zondags rijder.

Beste lezers, een voordeel van een blog is dat je er alles op kwijt kan, En dit verhaal gaat over zondag.

Dus bij deze even iets over Zondag, zoals iedereen wel gemerkt heeft ligt er sneeuw en hebben we er last van, je haat het of houd van het, niets meer en niets minder.
Maar toen een vriend van mij twitterd dat hij een slee wilden ruilen,voor een fles wijn, begon deze zondag dus in mijn auto, onderweg naar de slee, daar ik geen wijn had en hij een slechte ava foto je voelt hem al, komt hij naar de studio van de week, en ik een slee voor mijn dochter, heel ouderwets maar dat heet ruilhandel en het werkt,.dus ik in de auto die was ingegraven door mijn buurman die de stoep had schoongemaakt, en alle sneeuw onder mijn auto had geschoven, dus ik stond vast, maar met veel geweld,het is tenslotte een Volvo ploegde ik al snel over de weg richting Cronesteyn, eenmaal op de parallelweg (richting Cronesteyn ) besloop mijn het gevoel dat dat niet geheel goed was, de sneeuw schoof voor mijn auto uit en dacht dat wordt de auto achterlaten, maar nee, ik haalden het adres van mijn goede vriend en slee. auto geparkeerd op een vlak stuk ( leek mij handig), en ja hoor achter mij het geluid van zoemende banden, kijk om, en een hoog bejaard stel, in een hoe kan het ook anders een Astra, gelee van links naar rechts, maar niet voor uit of achteruit, niet begrijpen dat de auto maar die greppel in wilden, dus ik helpen trekken en duwen wat niet lukten de banden (oke' winterbanden zijn in tegenwoordig )van deze auto sloegen alles gladder dan glad, Ik stelde nog voor om gewoon in Leiden te blijven, maar daar geen spraken van, uit eindelijk na een half uur heb ik de auto maar weg gereden na veel duwen en de hulp van Hans ( mijn slee leverancier ). De mensen 80 en 80 jaar gingen vrolijk op pad, en ik vroeg nog waar heen, Zeist zij de 80 jarige man Zeist.

Dit verhaal komt eigenlijk omdat ik denk dat ik nooit wat mee maak, normaal ben ik die mensen al vergeten als ik daar wegrij, dus ik dacht ik schrijf het op, wat voor een dyslect nog al lastig is en veel tijd in beslag neemt, maar ik wilden het toch even delen.

En wat het oudere stel naar Zeits betreft, ik hoop niet dat ik ze de Dood in heb geduwd